De leeftijd van auto’s maakt het verschil
Bij het bepalen of een auto een oldtimer is, kijkt men vooral naar de leeftijd. In Nederland wordt een voertuig als oldtimer gezien wanneer het minstens 40 jaar oud is. De leeftijd wordt meestal bepaald vanaf de datum van eerste toelating, oftewel het jaar waarin de auto voor het eerst op kenteken is gezet. Voor deze grens van 40 jaar maakt het niet uit of de auto in Nederland of in het buitenland op de weg is gekomen. Dit getal van 40 jaar geldt sinds 2014, vooral voor belastingvrijstellingen en regels voor klassiekers. Vroeger lag die grens lager, maar de overheid heeft dit aangepast om misbruik te voorkomen en het aantal oude, vervuilende auto’s op de weg te beperken.
Regels voor belasting en keuringen bij oldtimers
Er zijn aparte regels voor de motorrijtuigenbelasting als een auto de status van oldtimer heeft bereikt. Auto’s ouder dan 40 jaar hoeven geen motorrijtuigenbelasting meer te betalen. Is de auto tussen de 26 en 40 jaar oud en rijdt hij op benzine, dan geldt soms een overgangsregeling met lagere belasting. Hiervoor gelden wel aanvullende regels, zoals een beperking in de wintermaanden waarin je de auto dan niet mag gebruiken op de openbare weg. Naast belasting is er ook een verschil bij de APK-keuring. Ook hierbij geldt dat voertuigen van vóór 1 januari 1960 helemaal geen APK-plicht meer hebben. Auto’s van 30 jaar en ouder hoeven maar eens in de twee jaar gekeurd te worden, in plaats van elk jaar zoals bij jongere voertuigen. Zo zijn er dus voordelen voor eigenaren van een echte oldtimer.
Het gebruik van een oldtimer op de weg
Vaak worden oldtimers gebruikt voor bijzondere ritten, autoshows of als hobbyvoertuig. Veel mensen rijden er minder vaak mee dan met een moderne auto. De meeste oldtimers zijn niet geschikt als dagelijks vervoermiddel, omdat ze vaak minder comfortabel zijn, meer vervuiling geven en moeilijker te onderhouden zijn. Sommige gemeenten mogen beperkingen opleggen aan het gebruik van deze auto’s om luchtvervuiling tegen te gaan, vooral in stedelijke milieuzones. Je mag met een oldtimer dus niet altijd en overal rijden, zeker in grote steden met strenge regels voor uitstoot.
Verschil tussen klassiekers, oldtimers en youngtimers
In de praktijk gebruiken mensen vaak verschillende woorden door elkaar. Een klassieker is een auto van een bepaalde leeftijd die vaak als bijzonder of waardevol wordt gezien, meestal vanaf 20 of 25 jaar oud. Een youngtimer is juist een jongere auto van 15 tot 30 jaar oud, populair bij zakelijke rijders door gunstige belastingregels. Oldtimer is een term met een duidelijke grens van 40 jaar. Niet iedere klassieker is dus een echte oldtimer volgens de officiële regels. Ook heeft niet elke auto van 40 jaar of ouder meteen een hoge waarde. Dat hangt af van het merk, het model, de staat en hoe schaars de auto is.
De meest gestelde vragen over wanneer een auto een oldtimer is
- Wanneer geldt een auto als oldtimer voor de belasting? Een auto geldt officieel als oldtimer voor de Belastingdienst als deze 40 jaar of ouder is. Vanaf die leeftijd betaal je geen motorrijtuigenbelasting meer.
- Mag ik met een oldtimer altijd overal rijden? Met een oldtimer mag je niet overal rijden. In sommige milieuzones in steden zijn oude auto’s met hoge uitstoot niet welkom. Controleer dus altijd de regels in de stad waar je wilt rijden.
- Wat is het verschil tussen een oldtimer en een youngtimer? Een oldtimer is minstens 40 jaar oud. Een youngtimer is een auto tussen de 15 en 30 jaar oud. Voor youngtimers gelden andere regels, vooral bij zakelijk gebruik.
- Is een auto die 30 jaar oud is automatisch een oldtimer? Nee, een auto die 30 jaar oud is valt nog niet onder de officiële oldtimer regels. Pas op 40-jarige leeftijd geldt een auto volgens de Nederlandse regels als oldtimer.
- Moet een oldtimer nog APK gekeurd worden? Oldtimers van na 1960 moeten eens per twee jaar een APK keuring krijgen. Oude auto’s van vóór 1 januari 1960 zijn vrijgesteld van APK.